تلاشها برای احیای آثار تاریخی مازندران در حال انجام است!
کارشناسان از اداره میراث فرهنگی استان مازندران در حال کار بر روی بازسازی و حفظ آثار تاریخی و فرهنگی در یک آزمایشگاه و کارگاه اختصاصی در موزهای در ساری، مرکز استان هستند. این تلاشها به منظور حفاظت از میراث فرهنگی ایران انجام میشود و در این راستا، مجموعهای از ۱۳۰ اثر بازسازی شده در ایام نوروز اخیر به نمایش عمومی درآمد.
به گفته ابوالفضل نیکوبیان، کارشناس میراث فرهنگی، موزه میراث فرهنگی در عمارت کلبادی، یک بنای تاریخی از دوره قاجار واقع شده است. این موزه در سال ۲۰۰۸ بهطور رسمی تأسیس شد و در سال ۱۹۹۸ با شماره ۲۱۴۸ بهعنوان یک اثر ملی ثبت شد.
نیکوبیان بر اهمیت حفظ و بازسازی آثار بهدستآمده از کاوشهای باستانشناسی، کشفیات و ضبطها تأکید کرد. آثار بازسازی شده شامل:
- خنجرها و نوک پیکانهای برنزی از مکانهای باستانی
- دستبندها و حلقههای برنزی تزئینی
- توتمهای آیینی و غیره
قبل از بازسازی، هر اثر تحت مستندات دقیقی قرار گرفت که شامل عکاسی از تمام زوایا، ارزیابی آسیب و تحلیل بر اساس استانداردهای بینالمللی بازسازی بود. بررسیهای اولیه نشان داد که بسیاری از اشیاء با رسوبات محیطی پوشیده شدهاند و برخی از آنها دچار زنگزدگی بهصورت اکسیداسیون سبز کمرنگ بودند.
تحلیلهای بیشتر، زنگزدگی فعال را شناسایی کردند که با تغییر رنگ سبز کمرنگ و خاکستری-سبز ناشی از وجود کلر مشخص میشود. از کاغذ PH متر برای ارزیابی سطح اسیدیته استفاده شد که واکنش اسیدی با ارزش pH حدود شش برای اکثر اشیاء را تأیید کرد.
فرایند بازسازی در مراحل مختلفی انجام شد. ابتدا، شمارههای موجودی روی آثار با استفاده از محلول آب مقطر و استون حذف شد. سپس پاکسازی مکانیکی با استفاده از چاقوهای جراحی و ابزار دندانپزشکی برای حذف رسوبات خاک و باقیماندههای زنگزدگی انجام شد. برخی نمونهها نیز برای تحلیل بیشتر جمعآوری شدند.
پس از بازسازی، هر اثر دوباره عکاسی شد تا شرایط قبل و بعد از بازسازی مقایسه شود. گزارشهای دقیقی تهیه شد و اشیاء بهطور مناسب بستهبندی و به انبار برای نگهداری بازگردانده شدند.
نمایش این آثار در ایام نوروز فرصتی منحصر به فرد برای بازدیدکنندگان و علاقهمندان به تاریخ فراهم کرد تا شاهد تلاشهای دقیق برای حفظ میراث فرهنگی ایران باشند.
استان مازندران به عنوان یک مقصد بسیار محبوب برای مسافران داخلی شناخته شده است. طبیعت متنوع آن شامل دشتها، مراتع، جنگلها و جنگلهای بارانی است که از سواحل شنی دریای خزر تا کوهستانهای ناهموار و برفپوش البرز و شامل کوه دماوند، یکی از بلندترین قلهها و آتشفشانهای آسیا، گسترده شده است.