شهروند شیرازی، آثار باستانی پیشتاریخی را به اداره میراث فرهنگی اهدا کرد!
در اقدامی چشمگیر، یک شهروند شیرازی به نام سمعاد روحانینژاد، مجموعهای بینظیر شامل ۱۷۶ شیء باستانی را به اداره کل میراث فرهنگی فارس اهدا کرد. این اقدام نه تنها برای حفظ میراث فرهنگی این استان حائز اهمیت است، بلکه نشاندهنده عشق و احترام او به تاریخ و فرهنگ ایران نیز میباشد.
این آثار که به دورانهای پیش از تاریخ و تمدنهای باستانی ایران تعلق دارند، اکنون در دسترس موزهها و مکانهای امن برای نگهداری میراث فرهنگی قرار گرفتهاند. به گزارش ایرنا، این مجموعه شامل ۱۶۰ شیء سفالی و برنزی از دورانهای ایلامی، هخامنشی، اشکانی و ساسانی و همچنین ۱۶ شیء غیر تاریخی میباشد.
این گنجینه، نتیجه سالها تلاش و علاقهمندی سمعاد روحانینژاد است و به عنوان نشانهای از هنر و هویت تاریخی این سرزمین به شمار میآید.
محمد ثابت اقلیدی، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس در این راستا گفت: “این آثار نمادهایی از تاریخ و هویت سرزمین فارس و نتیجه هنر و نبوغ نیاکان ما هستند. بهتر است آنها را در موزهها و مخازن امن برای حفظ آنها قرار دهیم.”
او همچنین بر اهمیت ترویج فرهنگ اهدای آثار باستانی به اداره کل میراث فرهنگی تأکید کرد. ثابت اقلیدی اشاره کرد که واحد حفاظت از میراث فرهنگی فارس آماده دریافت هر گونه اطلاعات و اخبار مربوط به حوزه میراث فرهنگی برای حفظ آثار تاریخی و فرهنگی است.
اهدای این گنجینه باستانی نشاندهنده مشارکت عمومی در حفظ میراث ملی است و ضرورت نگهداری صحیح از این آثار را بیش از پیش نمایان میسازد. این اقدام میتواند الگویی برای نهادینه کردن فرهنگ حفظ گنجینههای فرهنگی ایران باشد.
- اهدای آثار باستانی: سمعاد روحانینژاد با اهدای مجموعهاش، نشانهای از تعهد به حفظ تاریخ و میراث فرهنگی ارائه داد.
- تنوع آثار: این مجموعه شامل آثار مختلف از دورانهای باستانی ایران است که هر یک داستانی برای گفتن دارند.
- ترویج فرهنگ اهدای آثار: اهمیت این اقدام در ترویج فرهنگ اهدای آثار باستانی به نهادهای مربوطه بسیار زیاد است.
- حفاظت از میراث فرهنگی: مشارکتهای عمومی در حفظ آثار تاریخی میتواند به نگهداری بهتر از آنها کمک کند.
دولت و نهادهای مسئول باید از اینگونه اقدامات حمایت کنند تا فرهنگ اهدای آثار باستانی در جامعه نهادینه شود. این اقدامات نه تنها به حفظ تاریخ کمک میکند، بلکه میتواند به افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت میراث فرهنگی نیز منجر شود.
در نهایت، میتوان گفت که این رویداد نه تنها یک عمل خیرخواهانه است، بلکه نشانهای از همبستگی و مسئولیت اجتماعی در قبال تاریخ و فرهنگ کشور است. با ادامه چنین اقداماتی، میتوان به حفظ و معرفی بهتر میراث فرهنگی ایران امیدوار بود.