نقشهبرداری هوایی از سایتهای باستانشناسی جیرفت برای اولین بار انجام شد
برای اولین بار، نقشهبرداری هوایی و تصویربرداری بر روی سایتهای باستانی کلیدی در جیرفت انجام شده است. منطقهای که به خاطر ویرانههای عصر برنز خود که به ۳ هزاره قبل از میلاد بازمیگردد، معروف است. این ابتکار، گامی مهم در جهت مستندسازی و حفظ یکی از غنیترین مناطق تاریخی ایران به شمار میرود.
غدر شیروانی، مسئول سایتهای تاریخی در جنوب استان کرمان، اعلام کرد که این بررسی هوایی بر روی شهر باستانی جیرفت قدیم و سایت کوچکتر معروف به قلعه کوچک انجام شده است. او روز دوشنبه گفت: “هدف از این پروژه بهبود روند مستندسازی و حمایت از تلاشهای باستانشناسی و حفاظت است.”
جیرفت در جنوب ایران واقع شده و به عنوان مهد تمدن شناخته میشود که ارزشهای تاریخی و فرهنگی بینظیری دارد. شیروانی افزود: “این اولین بار است که چنین تصویربرداری و نقشهبرداری دقیقی در این منطقه انجام میشود. این پروژه با همکاری شرکت آگوچین، پیمانکار پروژه فرودگاه جیرفت، که عکسها و فیلمهای با وضوح بالا را ارائه کرد، ممکن شد.”
در اوایل ماه مارس، سیدرضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران، بر اهمیت جهانی تمدن باستانی جیرفت تأکید کرد و خواستار تلاشهای بیشتری برای نمایش ارزش تاریخی و فرهنگی آن به جهانیان شد.
او در جلسهای در جیرفت گفت: “جیرفت تنها یک شهر باستانی نیست بلکه نمادی از هویت، تاریخ و تمدن است. اگر دیگر ملتها چنین تمدنی داشتند، اقتصاد ملی خود را بر اساس آن بنا میکردند. متأسفانه، ما هنوز نتوانستهایم ارزش تمدنی جیرفت را به طور کامل به جهان معرفی کنیم.”
جیرفت به عنوان قلب یک فرهنگ عصر برنز اولیه شناخته میشود که معمولاً به عنوان فرهنگ جیرفت یا فرهنگ هلیلرود (رود هلیل) شناخته میشود. این منطقه به خاطر آثار هنری منحصر به فرد و شهرنشینی وسیع خود شناخته شده است که نور بر یکی از قدیمیترین تمدنها در منطقهای که شامل استانهای کرمان و سیستان و بلوچستان امروزی است، میتاباند.
کشفیات شگفتانگیز در منطقه جیرفت به اوایل قرن بیست و یکم برمیگردد، زمانی که سیلابهای شدید در کنار رود هلیل، تعداد زیادی قبر ناشناخته را نمایان کرد که آثار باستانی مربوط به عصر برنز اولیه (اواخر ۳ هزاره قبل از میلاد) را نشان میدهند.
گزارشها در ابتدا به توصیف “یک شی باستانی که بر روی سطح آب شناور است” پرداختند. با شناخت ارزش آن، روستائیان که تحت تأثیر دو سال خشکسالی بودند، روز بعد به سواحل رود هلیل هجوم آوردند و به جستجوی آثار ۵۰۰۰ ساله پرداختند.
با این حال، عوامل زمینشناسی باعث شدند که این سایت از نظر گردشگران و باستانشناسان نادیده گرفته شود، کسانی که معمولاً بیشتر بر روی مکانهایی مانند بینالنهرین که تقریباً ۱۰۰۰ کیلومتر دورتر است، تمرکز داشتند.
لایههای رسوب شسته شدند و بقایای یک قبرستان باستانی نمایان شد. محلیها و غارتگران به سرعت اهمیت این کشف را درک کردند و به جمعآوری و فروش آثار یافتهشده پرداختند.
سعید شهروخی، کارشناس میراث فرهنگی، گفته است که دشت جیرفت یک گستره متصل است که مناطق مختلفی از جمله دکیانوس، کنارسندل و دیگر مناطق را نمیتوان بهطور جداگانه مشاهده کرد. “زندگی انسانی در این دشت برای هزاران سال ادامه داشته و آن را به یک مکان منحصر به فرد برای تداوم تاریخی و غنای فرهنگی تبدیل کرده است.”