آمریکا تحریم‌های جدیدی علیه برنامه پهپادی ایران اعلام کرد
وزارت خزانه‌داری ایالات متحده به تازگی تحریم‌های جدیدی را بر اساس برنامه پهپاد ایران اعلام کرده است. این تحریم‌ها بخشی از “کمپین حداکثر فشار” است که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ اوایل این ماه دوباره برقرار کرده است. این تحریم‌ها به شش نهاد مستقر در چین و هنگ کنگ مربوط می‌شود که وزارت خزانه‌داری آنها را متهم به فعالیت به‌عنوان شرکت‌های پوششی برای “تسهیل خرید و حمل” اجزای کلیدی هواپیماهای بدون سرنشین (UAV) به نمایندگی از دو شرکت ایرانی کرده است که به‌عنوان “تامین‌کنندگان کلیدی برای برنامه‌های UAV و موشکی بالستیک ایران” عمل می‌کنند.
به گفته اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری، “ایران همچنان در تلاش است تا راه‌های جدیدی برای تأمین اجزای کلیدی مورد نیاز خود به منظور تقویت برنامه تسلیحات UAV خود پیدا کند، از طریق شرکت‌های پوششی جدید و تأمین‌کنندگان کشورهای ثالث.”
این تحریم‌ها به وضوح از کمپین “حداکثر فشار” رئیس‌جمهور ترامپ در برابر ایران حمایت می‌کند. ترامپ این کمپین را در دوران نخست‌وزیری خود آغاز کرد، پس از اینکه ایالات متحده از توافق تاریخی برنامه هسته‌ای ایران در سال 2018 خارج شد. او این کمپین را اوایل این ماه، تنها دو هفته پس از بازگشت به کاخ سفید، از سر گرفت.
با وجود reinstating این سیاست، رئیس‌جمهور ایالات متحده از آمادگی خود برای مذاکره با ایران سخن گفته است. اما جمهوری اسلامی ایران امکان گفت‌وگوهای مستقیم با ایالات متحده را تا زمانی که “کمپین حداکثر فشار” برقرار باشد، رد کرده است.
وزیر امور خارجه ایران، عباس عراقچی، در کنفرانس خبری مشترکی که روز سه‌شنبه با همتای روس خود، سرگئی لاوروف، در تهران برگزار شد، اظهار داشت: “موضع ایران در مورد مذاکرات هسته‌ای کاملاً روشن است: ما تحت فشار، تهدید یا تحریم مذاکره نخواهیم کرد.”
- تحریم‌های جدید: شش نهاد مستقر در چین و هنگ کنگ هدف قرار گرفته‌اند.
- هدف تحریم‌ها: تسهیل خرید و حمل اجزای کلیدی UAV برای دو شرکت ایرانی.
- گفت‌وگوهای ایران: جمهوری اسلامی ایران مذاکره تحت فشار را رد می‌کند.
این تحریم‌ها نشان‌دهنده تلاش‌های مستمر ایالات متحده برای محدود کردن توانایی‌های نظامی ایران، به خصوص در زمینه برنامه‌های موشکی و پهپادی است. در این راستا، ایالات متحده به دنبال همکاری با سایر کشورها به‌ویژه متحدان خود در غرب برای تأمین فشار بر ایران است.
به‌علاوه، این تحریم‌ها به طور مشخص بر روی شرکت‌های چینی و هنگ کنگی متمرکز شده است که به عنوان واسطه برای ایران عمل می‌کنند. این اقدامات می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر روی زنجیره تأمین تجهیزات نظامی ایران داشته باشد و تلاش‌های این کشور را برای تقویت برنامه‌های نظامی‌اش محدود کند.
در پاسخ به این تحریم‌ها، مقامات ایرانی احتمالاً به دنبال یافتن راه‌های جدید برای دور زدن این محدودیت‌ها خواهند بود. این امر می‌تواند شامل همکاری با کشورهایی باشد که به سیاست‌های ایالات متحده پایبند نیستند یا به دنبال برقراری روابط نزدیک‌تر با ایران هستند.
در پایان، این تحریم‌ها یک بار دیگر نشان‌دهنده تنش‌های موجود بین ایران و ایالات متحده هستند و احتمالاً بر روند مذاکرات هسته‌ای آینده تأثیر خواهد گذاشت. تلاش‌های ایران برای تقویت برنامه‌های نظامی خود همچنان با چالش‌های جدی روبرو است.
