ایران در آستانه تعطیلی‌های گسترده: چالش‌های اقتصادی و اجتماعی در کانون توجه
در سه ماه گذشته، مدارس ایرانی به مدت 24 روز به دلیل کمبود انرژی، آلودگی هوا و شرایط نامساعد جوی، از جمله باران و برف تعطیل شده‌اند. با این حال، ناظران این تعطیلی‌ها را نشانه‌ای از مسائل عمیق‌تری می‌دانند و به فساد فراگیر در رهبری رژیم به عنوان دلیل اصلی paralysis کشور اشاره می‌کنند.
تعطیلی‌های روزمره زندگی روزمره را مختل می‌کند
به تازگی، مقامات به طور مداوم مدارس، دانشگاه‌ها، ادارات دولتی و حتی فعالیت‌های صنفی و بازارها را در استان‌های مختلف تعطیل کرده‌اند. در حالی که مقامات اغلب این اختلالات را به عوامل محیطی مانند آلودگی هوا یا آنچه که به عنوان “عدم تعادل انرژی” ناشی از کمبود برق و گاز می‌نامند، نسبت می‌دهند، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که تعطیلی‌ها نشانه‌ای از یک بحران گسترده‌تر هستند. برخی این وضعیت را به “سونامی ورشکستگی” تشبیه کرده‌اند و آن را به “قانون نظامی نرم” تشبیه می‌کنند.
نکات کلیدی:
- تعطیلی‌های مکرر مدارس، دانشگاه‌ها و ادارات در سراسر کشور
- تأثیرات منفی بر زندگی روزمره و مشاغل خصوصی
- تردیدها در مورد دلایل رسمی تعطیلی‌ها
نظرات کاربران شبکه‌های اجتماعی این تعطیلی‌های مکرر را به ناپایداری رژیم مرتبط کرده‌اند. در 17 ژانویه، روزنامه دولتی شرق گزارش داد که دسامبر 2024 و ژانویه 2025 به “چالش‌برانگیزترین ماه‌های تحصیلی برای دانش‌آموزان” در ایران تبدیل شده است که فقط بعد از تعطیلی‌های گسترده در دوران پاندمی COVID-19 قرار دارد.
اختلالات آموزشی و چالش‌های یادگیری از راه دور
اعلامیه‌های پراکنده و دیرهنگام تعطیلی مدارس به همراه عدم قطعیت در مورد زمان برگزاری آزمون‌ها، دانش‌آموزان و خانواده‌ها را در وضعیت سردرگمی قرار داده است. اگرچه مقامات به آموزش آنلاین در دوران تعطیلی‌ها روی آورده‌اند، شهروندان گزارش داده‌اند که قطعی برق و سرعت پایین اینترنت، آموزش از راه دور را تقریباً غیرممکن کرده است. به گفته شرق، وابستگی به یادگیری مجازی به شدت بر کیفیت آموزش دانش‌آموزان و توانایی معلمان در ارائه درس‌های مؤثر تأثیر گذاشته است.
عواقب اقتصادی و فشار بر خانواده‌ها
فراتر از بخش آموزش، تعطیلی‌های مکرر همچنین کسب‌وکارها و ادارات خصوصی را مختل کرده است. قطعی برق در تمامی ساعات، بهره‌وری را کاهش داده و اختلالات اینترنت، کار از راه دور را غیرممکن ساخته است. در مناطق شهری، قطع برق حتی به کمبود آب منجر شده است، زیرا پمپ‌های آپارتمان‌ها متوقف می‌شوند. این شکست‌های زنجیره‌ای فشارها بر والدین شاغل را افزایش داده است، بسیاری از آنها که با چند شغل تلاش می‌کنند تا هزینه‌های زندگی را تأمین کنند. تعطیلی مدارس و مهدکودک‌ها بار اضافی بر دوش آنها گذاشته است و مجبور به پیدا کردن راه‌حل‌های جایگزین برای مراقبت از کودکان خود شده‌اند.
اتهامات و انکارهای رسمی
به این جنجال، برخی خانواده‌ها حدس زده‌اند که تعطیلی‌ها به افزایش ابتلا به شپش مدرسه مربوط می‌شود، ادعایی که وزارت بهداشت آن را شایعه‌ای بی‌اساس دانسته است. در عین حال، بسیاری از شهروندان در مورد دلایل رسمی تعطیلی‌ها سوال می‌کنند و به این نکته اشاره می‌کنند که شرایط جوی امسال تفاوت چندانی با سال‌های گذشته نداشته است. این بدبینی به شایعاتی دامن زده است که دولت در حال پنهان کردن دلایل واقعی این اختلالات است.
ترس از اعتراضات و ناآرامی اجتماعی
ناظران پیشنهاد می‌کنند که انگیزه واقعی رژیم برای تعطیلی‌ها ممکن است ترس از اعتراضات گسترده باشد. تعطیلی‌های گسترده، به همراه اذعان رژیم به کاهش سرمایه اجتماعی و ورشکستگی اقتصادی عمیق، نشان‌دهنده دولتی نگران است. برخی این اقدامات را به عنوان “قانون نظامی نرم” توصیف کرده‌اند، در حالی که دیگران آن را تلاشی برای پیشگیری از اعتصابات سراسری می‌دانند.
با اعلام وزارت علوم مبنی بر این که دانشگاه‌ها می‌توانند تا پایان سال تحصیلی به کلاس‌های مجازی ادامه دهند به دلیل “شرایط جوی”، منتقدان این را به عنوان شواهد بیشتری از تلاش‌های رژیم برای سرکوب نارضایتی و مدیریت جمعیتی که به طور فزاینده‌ای ناپایدار است، می‌دانند. با افزایش چالش‌های اقتصادی و تیره‌تر شدن تنش‌های اجتماعی، تعطیلی‌های مکرر ایران نشان‌دهنده کشوری است که با بی‌ثباتی عمیق دست و پنجه نرم می‌کند.
