تغییرات در رشد فک با مصرف غذاهای فوق‌فرآوری شده مرتبط است، کارشناسان هشدار می‌دهند!
علمای علوم پزشکی و تغذیه نسبت به افزایش مصرف غذاهای فوق‌پردازش‌شده (UPFs) ابراز نگرانی کرده‌اند. این تغییرات ممکن است به تحولات در رشد فک انسان مرتبط باشد که به علت رژیم‌های غذایی نرم و کاهش جستجو برای جویدن ایجاد می‌شود. تأثیر رژیم غذایی بر شکل‌گیری فک انسان موضوعی است که در طول تاریخ مورد بررسی قرار گرفته است.
تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم غذایی نقش مهمی در شکل‌گیری فک انسان ایفا می‌کند. از بررسی جمجمه‌های جمعیت‌های مختلف مشخص شده است که افرادی که به کشاورزی وابسته‌اند، معمولاً فک‌های کوچک‌تر و با شکل متفاوت‌تری نسبت به شکارچیان و گردآورندگان دارند. این موضوع در جمعیت‌های پیش‌صنعتی و پس از آن نیز مشاهده شده است که به‌دنبال افزایش وابستگی به غذاهای پردازش‌شده، تغییراتی در اندازه و شکل فک‌ها به وجود آمده است.
- کاهش اندازه دندان‌ها: دندان‌ها به مرور زمان کوچک‌تر شده‌اند، اما کاهش اندازه فک‌ها سریع‌تر از این تغییرات انجام شده است.
- مشکلات دندانی: این تغییرات اغلب منجر به overcrowding (جمع شدن دندان‌ها)، دندان‌های کج یا ناهماهنگی در بایت می‌شود.
- تأثیر رژیم غذایی صنعتی: دکتر کارولین راندو، استادیار دانشگاه UCL، می‌گوید: “ما واقعاً می‌توانیم تسریع (مال اکلوژن) را ببینیم وقتی که به رژیم غذایی صنعتی منتقل می‌شویم.”
کاهش اندازه استخوان‌های فک همچنین با تغییرات زبانی مانند ظهور صداهای “ف” و “و” در گفتار انسان مرتبط است. نظریه‌ای پیشرو این است که غذاهای سخت‌تر و قابل جویدن، مانند سبزیجات خام و گوشت، نیاز به نیروی گاز زدن بیشتری دارند که رشد فک را تحریک می‌کند. این روند در رژیم‌های غذایی نرم امروزی کمتر مشاهده می‌شود.
غذاهای فوق‌پردازش‌شده که معمولاً نرم بوده و نیاز به جویدن کمی دارند، به‌عنوان عاملی در توسعه فک‌های کوچک‌تر در کودکان شناخته می‌شوند. یک مطالعه مقدماتی در اسپانیا، شامل ۲۵ کودک ۳ تا ۵ ساله، ارتباط ممکن بین ثبات رژیم غذایی و توسعه فک را مورد بررسی قرار داد. این مطالعه نشان داد که کودکانی که عمدتاً مایعات یا غذاهای نیمه‌جامد مصرف می‌کنند، فاصله کمتری بین دندان‌های پایین خود نسبت به کودکانی که رژیم غذایی جامد دارند، دارند.
با این حال، اندازه کوچک نمونه و عدم تمرکز بر غذاهای فوق‌پردازش‌شده، توانایی برای استنتاج نتایج قطعی را محدود می‌کند. پروفسور تیم اسپکتور، که به خاطر تحقیقاتش در زمینه سلامت روده شناخته شده است، بر تأثیر قرارگیری طولانی‌مدت در رژیم‌های غذایی نرم تأکید کرده است. او به دیلی تلگراف گفت: “نظریه فعلی قوی‌ترین این است که ما در واقع به کودکان خود غذاهای کودکانه را در تمام طول زندگی‌شان می‌دهیم.”
دکتر هایلی لاندرو از جامعه ارتودنتیست بریتانیا اذعان کرد که رژیم غذایی می‌تواند بر رشد فک تأثیر بگذارد اما به نقش ژنتیک نیز اشاره کرد. او گفت: “صرفاً خوردن غذای بیشتری که نیاز به جویدن دارد، نمی‌تواند تمایلات ژنتیکی پیش‌موجود ما را نادیده بگیرد.” لاندرو از محدود کردن UPFs حمایت کرد و به محتوای بالای شکر و پتانسیل آنها برای پوسیدگی دندان اشاره کرد، اما از والدین خواست نگران این نباشند که تنها برای جلوگیری از استفاده از بریس، به فرزندان خود غذاهای سخت بدهند.
دکتر راندو به بحث ongoing بین توضیحات محیطی و تکاملی برای تغییرات فک اشاره کرد. او گفت: “ممکن است که اندازه کوچک دندان‌ها بیشتر وابسته به تکامل و ژنتیک باشد، اما اندازه کوچک فک‌ها به نظر می‌رسد بیشتر به محیط ما، یعنی غذا مرتبط است.” او در مورد تغییرات شدید ناشی از UPFs تنها ابراز تردید کرد و خاطرنشان کرد: “نرمی (غذا)… برای چندین سال اکنون مشابه بوده است، حتی در دوران ویکتوریایی.”
این بحث نشان‌دهنده تعامل پیچیده بین رژیم غذایی، تکامل و محیط در شکل‌گیری فیزیولوژی انسان است. به‌طور کلی، درک تأثیرات غذاهای فوق‌پردازش‌شده بر رشد فک و سلامتی دندان‌ها نیازمند مطالعات بیشتری است.
