تماشاى میوسوف بر صحنه مرکز نیوان
نمایش “می‌خواهم میوسوف را ببینم” به نویسندگی والنتین کاتاِف، نویسنده روسی، این روزها در مرکز فرهنگی نیاروان تهران در حال اجراست. این نمایشنامه که در سال 1947 نوشته شده، به تازگی به زبان فارسی توسط محمود عزیزی ترجمه و به کارگردانی محمد جواد حبیبی به صحنه رفته است.
در این نمایش، بازیگران اصلی شامل هستی جعفری، امیر شریعت، متین تاجیک، گودarz حاجری، مهدی کاظم‌لو و صبا امیری هستند. این نمایش به مدت یک ماه روی صحنه خواهد بود.
به طور کلی، “می‌خواهم میوسوف را ببینم” یک نمایش کمدی است که حول یک سری سوءتفاهم‌ها و هویت‌های اشتباه می‌چرخد. داستان درباره یک تعمیرکار متعهد به نام Zaitsev است که مسئول بازسازی یک مهدکودک در مسکو است. یک روز او نیاز دارد با رفیق میوسوف، یک بیمار در یک خانه استراحت معتبر به نام گل آفتابگردان‌ها، ملاقات کند تا امضای او را برای رسید تحویل 50 کیلوگرم رنگ سفید بگیرد.
اما Zaitsev به زودی متوجه می‌شود که ورود به این مؤسسه معتبر به این آسانی نیست، به ویژه که این مکان به افراد مشهور اختصاص دارد. برای عبور از این مانع بوروکراتیک، Zaitsev یک فریب هوشمندانه می‌زند و داستانی را جعل می‌کند که او شوهر Klava Ignatyuk، یک زراعت‌شناس معروف است که به تازگی مدال طلا برای دستاوردهای کشاورزی‌اش دریافت کرده و هم‌اکنون در خبرها مطرح است.
در یک چرخش تقدیر، Klava نیز در همان روز به گل آفتابگردان‌ها می‌آید تا با شوهر واقعی‌اش ملاقات کند. کارکنان خانه استراحت، از هویت واقعی Zaitsev بی‌خبر، به اشتباه او را معشوق مخفی Klava تصور می‌کنند، سوءتفاهمی که زنجیره‌ای از رویدادهای کمدی را آغاز می‌کند.
با پیشرفت داستان، نیت اولیه Zaitsev—به دست آوردن یک امضا ساده—به یک کمدی فریبنده تبدیل می‌شود که مملو از سوءتفاهم‌ها است. او به طور هوشمندانه‌ای در دنیای اجتماعی خانه استراحت حرکت می‌کند و با Klava و کارکنان در تعامل است در حالی که همچنان در نقش شوهر او باقی می‌ماند. کمدی به طور کلی بر اساس ابزوردیته این وضعیت بنا شده است و نشان می‌دهد که چقدر آسان است که سوءتفاهم و هویت‌های غلط می‌تواند آنچه را که باید یک ملاقات ساده باشد، پیچیده کند.
طنز “می‌خواهم میوسوف را ببینم” با نقد اجتماعی به ماهیت بوروکراتیک جامعه شوروی آمیخته است. از طریق خنده، کاتاِف روی نوار قرمز و محدودیت‌های دلخواهی که بر تعاملات شخصی حاکم است، انتقاد می‌کند. این نمایش یک تم جهانی را منعکس می‌کند: حماقت بوروکراسی و تمایل انسانی برای ارتباط، حتی در میان سردرگمی و فریب.
اولین اجرای “می‌خواهم میوسوف را ببینم” در تاریخ 12 نوامبر 1965 در تئاتر نوووتی با کارگردانی ژاک فابری، که همچنین در نقش اصلی بازی کرد، برگزار شد. این نمایش از آن زمان به زبان فرانسوی توسط تامارا دالمات و مارک گیلبِر سُواژون ترجمه شده و موفقیت قابل توجهی را به دست آورده است، به طوری که با مخاطبان بیش از ریشه‌های روسی خود ارتباط برقرار کرده است.
از طریق ترکیب طنز و نقد اجتماعی، این نمایش همچنان یک بررسی مرتبط از هنجارهای اجتماعی و رفتار انسانی در برابر ابزوردیته را ارائه می‌دهد.
