جاذبه‌های اکوتوریسم لار: گوسفندهای مینیاتوری ۱۰۰,۰۰۰ دلاری!
در این مقاله به بررسی ویژگی‌های خاص و نادر قوچ‌های مینیاتوری می‌پردازیم. این قشر از حیوانات که به عنوان یکی از کوچکترین و نادرترین گونه‌های گوسفند وحشی در ایران و جهان شناخته می‌شود، توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
نیکولای ویکتورویچ ناسانوف، زیست‌شناس روسی، برای اولین بار در سال 1906 به درک منحصر به فرد این قوچ‌ها دست یافت و آن‌ها را به دنیای علم معرفی کرد. وزن این قوچ‌ها بین 35 تا 40 کیلوگرم و وزن ماده‌های آن‌ها بین 25 تا 30 کیلوگرم است. قوچ مینیاتوری به دلیل کوچک بودنش، در ایران و جهان شناخته شده است.
این حیوان به کمبود آب عادت دارد و طول عمر آن بین 10 تا 12 سال است. خلیل هژبری، مدیر سایت پرورش قوچ مینیاتوری، اظهار داشت که جنوب ایران، به ویژه لاریستان، به خاطر تنوع گونه‌های حیوانی معروف است و قوچ لاریستان یکی از آن‌هاست.
- تاریخچه تکاملی: یکی از دلایل کوچک بودن قوچ لاریستان، تاریخچه تکاملی آن است. لاریستان دارای دماهایی بالای 40 درجه سانتی‌گراد به مدت شش ماه از سال است و این قوچ به این اقلیم عادت کرده است.
- منطقه حفاظت‌شده هرمود: این منطقه با مساحتی بالغ بر 210 هکتار در سال 1973 برای محافظت از قوچ‌های مینیاتوری در لاریستان تعیین شده است.
- مجوز شکار: هژبری اشاره کرد که مجوز شکار قوچ مینیاتوری به دلیل نادر بودن از نظر نژاد، اندازه و رنگ، قیمت بالایی دارد. قیمت شکار یک قوچ مینیاتوری بالغ بالای نه سال 80,000 یورو است که به طور غیررسمی به آن «شکار 100,000 دلاری» گفته می‌شود.
مجوز شکار قبلاً به خارجی‌ها داده می‌شد و بسیاری از شکارچیان خارجی که به ایران سفر می‌کردند، تنها به دنبال سر و پوست قوچ بودند تا آن‌ها را به مجموعه‌ها و موزه‌ها ببرند. در حال حاضر، افرادی که به لاریستان سفر می‌کنند، می‌توانند از پشت حصارهایی که در اطراف این منطقه حفاظت‌شده قرار دارد، قوچ مینیاتوری را مشاهده کنند.
هژبری و همکارانش تلاش می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که زیستگاه این قوچ‌ها و میش‌ها آسیب نبیند و در عین حال مردم را با این گونه حفاظت شده بیشتر آشنا کنند. منطقه حفاظت‌شده هرمود فاقد امکانات و زیرساخت‌های گردشگری است. اگر برنامه‌ریزی مناسبی از طریق ارتقاء زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری مناسب صورت گیرد، این مکان می‌تواند برای ترویج اکوتوریسم مورد استفاده قرار گیرد.
منطقه حفاظت‌شده هرمود شامل نواحی نیمه‌بیابانی و تپه‌های آتشفشانی با ارتفاعاتی تا 1,630 متر در جنوب شرق کوه‌های زاگرس و 50 تا 100 کیلومتر شرق لار است. این ذخیره‌گاه از شمال به رود شور و از جنوب غربی به جاده لار به بندرعباس محدود می‌شود. زیستگاه‌ها شامل:
- دشت‌های سنگی با درختان و بوته‌های پراکنده از زیتون، باربریس، ایوفوربیا و آکاسیا، و تکه‌های چمن پوآ در دره‌ها؛
- منطقه‌های شنی با استپ زیگوفیلیم؛
- چشمه‌های کوچک با درختچه‌های نخل و تاماریکس؛
- تپه‌های آتشفشانی سنگی؛ و
- بستر سنگی رود شور که جریان سطحی کمی دارد اما دارای حوضچه‌های عمیق زیادی است.
در این منطقه، چراگاه‌هایی برای دام وجود دارد و همچنین یک منطقه کوچک از کشت گندم در دشت مرکزی ذخیره‌گاه وجود دارد. روستای هرمود در انتهای جنوبی ذخیره‌گاه قرار دارد.
این سایت به عنوان یک منطقه کلیدی از نظر تنوع زیستی با اهمیت بین‌المللی شناخته می‌شود زیرا یکی یا چند معیار و آستانه‌های از پیش تعیین شده برای شناسایی سایت‌های با اهمیت تنوع زیستی را برآورده می‌کند.
