رئیس مجلس، رئیس‌جمهور پزشکیان را از تصویب قانون پیوستن به کنوانسیون پالرمو مطلع کرد
در این مقاله، به بررسی پیوستن ایران به کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه جرائم سازمان‌یافته فراملی (UNTOC) یا همان کنوانسیون پالرمو می‌پردازیم. این موضوع یکی از مسائل مهم در سیاست‌های داخلی و خارجی ایران است که به امنیت و همکاری‌های بین‌المللی مرتبط می‌شود.
در نامه‌ای که به رئیس‌جمهور، مسعود پزشکیان، نوشته شده، رئیس مجلس شورای اسلامی، محمد باقر قالیباف، به‌طور رسمی دولت را از قانون‌گذاری برای پیوستن ایران به این کنوانسیون مطلع کرده است. این اقدام در راستای ماده 123 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است.
مجلس شورای اسلامی در تاریخ 25 سپتامبر 2018، پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو را تصویب کرد. این تصمیم در تاریخ 14 مه 2025 توسط شورای نگهبان نیز تأیید شد و به‌عنوان اقدامی در راستای منافع جمهوری اسلامی ایران شناخته شد.
جزئیات کنوانسیون پالرمو
کنوانسیون پالرمو به‌منظور مبارزه با جرائم سازمان‌یافته فراملی طراحی شده است. این کنوانسیون شامل موارد زیر می‌شود:
- مبارزه با قاچاق انسان: یکی از مهم‌ترین اهداف کنوانسیون پالرمو، جلوگیری از قاچاق انسان و حمایت از قربانیان این نوع جرائم است.
- مبارزه با قاچاق مواد مخدر: این کنوانسیون به کشورهای عضو کمک می‌کند تا در زمینه مبارزه با قاچاق مواد مخدر همکاری کنند.
- تبادل اطلاعات: کنوانسیون پالرمو بر اهمیت تبادل اطلاعات و همکاری‌های بین‌المللی در زمینه مبارزه با جرائم سازمان‌یافته تأکید دارد.
اهمیت پیوستن به کنوانسیون پالرمو
پیوستن به کنوانسیون پالرمو برای ایران مزایای متعددی به همراه دارد:
- تقویت همکاری‌های بین‌المللی: این پیوستگی باعث افزایش تعامل ایران با سایر کشورها در زمینه مبارزه با جرائم سازمان‌یافته می‌شود.
- بهبود امنیت ملی: با اجرای اصول این کنوانسیون، ایران می‌تواند امنیت داخلی خود را تقویت کند و از تهدیدات خارجی جلوگیری نماید.
- توسعه قوانین داخلی: پیوستن به این کنوانسیون به‌معنای به‌روز شدن و تطبیق قوانین داخلی با استانداردهای بین‌المللی است.
رئیس مجلس شورای اسلامی، محمد باقر قالیباف، در نامه خود به رئیس‌جمهور اشاره کرده است که این اقدام نه‌تنها به نفع جمهوری اسلامی است، بلکه به‌منظور تقویت امنیت و مبارزه با جرائم سازمان‌یافته در سطح بین‌المللی نیز می‌باشد.
چالش‌ها و موانع
با وجود مزایای پیوستن به این کنوانسیون، ایران با چالش‌ها و موانعی نیز مواجه است:
- عدم اعتماد به کشورهای غربی: برخی از کشورهای غربی به‌دلیل تحریم‌ها و سیاست‌های خصمانه خود، مورد اعتماد ایران نیستند.
- سختی در اجرای قوانین: به‌کارگیری و اجرای قوانین جدید ممکن است به‌دلیل زیرساخت‌های نامناسب و کمبود منابع با چالش‌هایی مواجه شود.
- مقاومت در برابر تغییر: برخی از گروه‌ها و افراد در داخل کشور ممکن است با تغییرات ناشی از پیوستن به کنوانسیون مخالفت کنند.
در نهایت، پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو به‌عنوان یک گام مهم در راستای تقویت امنیت ملی و همکاری‌های بین‌المللی محسوب می‌شود. این اقدام می‌تواند به بهبود تصویر بین‌المللی ایران و کاهش تهدیدات ناشی از جرائم سازمان‌یافته کمک کند.
