روستای درساجین زنجان، شبیه به تاریخچه زیبای ابیانه

روستای دارسنجین در 15 کیلومتری ابهر، در استان زنجان واقع شده است. این روستا به دلیل بافت تاریخی، فرهنگ غنی و طبیعت بکر خود، به عنوان آبیانه زنجان شناخته می‌شود. روستای زیبا دارسنجین به عنوان روستای هدف گردشگری استان زنجان معرفی شده است.

تاریخ روستای دارسنجین به دوران پیش از اسلام برمی‌گردد. این روستا دارای آب و هوای کوهستانی است و در تابستان و بهار خنک می‌باشد. وجود چشمه‌ها، رودخانه‌ها و منابع آب زیرزمینی باعث شده تا هوای این منطقه خنک و دلپذیر باشد.

این روستا به دلیل جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوان، سالانه میزبان تعداد زیادی گردشگر است. برخی تاریخ‌نگاران معتقدند که این روستا در زمان سلطنت داراب کیانی از سلسله کیانیان ساخته شده است.

از ویژگی‌های بارز دارسنجین می‌توان به خانه‌های کاه‌گلی، سکوهای سنگی، کوچه‌های سنگفرش و درختان چنار و سرو اشاره کرد. همچنین، میدان مرکزی روستا که محل تجمع محلی‌ها است، باعث شده تا دارسنجین به عنوان نامزد نهایی برای ثبت در فهرست روستاهای برتر گردشگری جهان معرفی شود.

مردم دارسنجین به زبان لری بختیاری صحبت می‌کنند. داوود آبیان، معاون مدیر کل گردشگری زنجان، اعلام کرد که خانه‌های محلی که به صورت سنتی ساخته شده‌اند، دارای بالکن‌هایی با نرده هستند. سکوهایی در اطراف میدان برای نشستن و گفتگو یا خرید و فروش مردم ساخته شده است.

داوود عزیزخانی، فرماندار بخش روستایی دارسنجین، افزود که با وجود اینکه دارسنجین یکی از روستاهای گردشگری زنجان محسوب می‌شود، کمبود زیرساخت‌های گردشگری مانند پارکینگ، سرویس‌های بهداشتی عمومی و مکان‌های اقامت مناسب چالش‌هایی را برای این روستا به وجود آورده است.

طبق سرشماری سال 2016، دارسنجین دارای 168 خانوار و 320 نفر جمعیت بوده است. او ادامه داد که اهالی روستا در زمینه کشاورزی و دام‌پروری فعالیت می‌کنند. همچنین، برنامه توسعه روستایی در دارسنجین اجرا شده و خیابان‌ها و کوچه‌ها سنگ‌فرش شده‌اند.

عزیزخانی اعلام کرد که در تعطیلات نوروز 1404، بیش از 5700 گردشگر از روستای دارسنجین بازدید کردند. او افزود که گردشگران باید از سرویس‌های بهداشتی مدارس، خانه بهداشت و مساجد استفاده کنند، اما امکانات استراحت روستا به ویژه در فصل‌های پرگردشگر، نیازهای گردشگران را برآورده نمی‌کند.

آبیانه، واقع در استان اصفهان، به دلیل ریشه‌های باستانی، معماری منحصر به فرد از خشت‌های قرمز و میراث فرهنگی غنی‌اش معروف است. این روستا که قدمتی بیش از 1800 سال دارد، جذابیتی منحصر به فرد دارد که مسافران و تاریخ‌نگاران را مجذوب خود کرده است.

یکی از ویژگی‌های برجسته آبیانه، معماری آن است که با خانه‌هایی ساخته‌شده از خاک رس قرمز رنگ مشخص می‌شود. این سبک ساخت و ساز سنتی نه تنها با مناظر اطراف به خوبی هماهنگ است، بلکه عایق طبیعی در برابر شرایط جوی منطقه نیز به حساب می‌آید.

• جاذبه‌های طبیعی: چشمه‌ها و رودخانه‌ها
• تاریخ غنی: ریشه‌های پیش از اسلام
• معماری سنتی: خانه‌های کاه‌گلی با بالکن
• زبان محلی: لری بختیاری
• چالش‌های گردشگری: کمبود زیرساخت‌ها

به طور کلی، دارسنجین با زیبایی‌های طبیعی و تاریخی خود، می‌تواند مقصدی جذاب برای گردشگران باشد، اما برای رسیدن به پتانسیل کامل خود، نیاز به بهبود زیرساخت‌ها و خدمات گردشگری دارد.