نمایش خوانشی از ‘دنیای شیشهای’ تنسی ویلیامز در تئاتر تهران
اجرای نمایشنامه یادگاری “مناظر شیشهای” به نویسندگی تنسی ویلیامز، یکی از آثار برجسته تئاتر آمریکایی، در تالار تئاتر مدیا تهران برگزار میشود. این نمایش که به روایت خاطرات شخصیتها میپردازد، به کارگردانی نیلوفر torabi به روی صحنه خواهد رفت.
این اجرا روز شنبه برگزار میشود و بازیگران آن شامل سارینا کیان، حسین دارابی، مهریگان تهرانی و آتا باقرزاده خواهند بود.
این نمایش برای نخستین بار در سال 1944 در شیکاگو روی صحنه رفت و به سرعت ویلیامز را از ناشناسی به شهرت رساند. نمایشنامه “مناظر شیشهای” دارای عناصر خودزندگینامهای قوی است و شخصیتهای آن بر اساس نویسنده، مادر پرشور او و خواهر آسیبپذیرش طراحی شدهاند. ویلیامز در نوشتن این نمایشنامه از یک داستان کوتاه قبلی و همچنین یک فیلمنامه که تحت عنوان “تماسدهنده محترم” نوشته بود، الهام گرفت.
این اثر به برادوی منتقل شد و در سال 1945 جایزه دایره منتقدان درام نیویورک را از آن خود کرد. “مناظر شیشهای” نخستین نمایش موفق ویلیامز بود و او به یکی از معتبرترین نمایشنامهنویسان آمریکا تبدیل شد.
داستان این نمایش به صورت خاطرهای روایت میشود و به زندگی تام وینگفیلد، مادرش آماندا و خواهرش لورا میپردازد. خانواده با چالشهای زندگی روزمره در سنت لوئیس در دهه 1930 دست و پنجه نرم میکند، به ویژه تلاشهای ناامیدکننده آماندا برای پیدا کردن خواستگاری برای لورا که به شدت خجالتی و دارای ناتوانی جسمی است.
این داستان در پس از بحران بزرگ اقتصادی شکل میگیرد و بازتابدهنده چالشهای اقتصادی و تغییرات اجتماعی آن زمان است. نمایش همچنین به تأثیر جنگ جهانی دوم میپردازد و تنشها و عدم اطمینانهایی که این دوره را مشخص میکند، مورد بررسی قرار میدهد.
نمایشنامه ویلیامز به خاطر بررسی شاعرانه و عمیق موضوعاتی مانند خاطره، توهم و پیچیدگی روابط خانوادگی مشهور است. شخصیت لورا با مجموعه حیوانات شیشهای آسیبپذیرش، نماد لطافت رویاها و آرزوها میشود.
“مناظر شیشهای” به عنوان یک کلاسیک در تئاتر آمریکایی شناخته میشود و به خاطر استفاده نوآورانه از نمادگرایی و تصویرسازی بیزمان از انسانیت admired است.
توماس لانییر ویلیامز سوم (1911-1983)، که با نام مستعار تنسی ویلیامز شناخته میشود، یک نمایشنامهنویس و فیلمنامهنویس آمریکایی بود. او به همراه معاصران خود یوجین او’نیل و آرتور میلر به عنوان یکی از سه نمایشنامهنویس برجسته درام آمریکایی قرن بیستم شناخته میشود.
در سن 33 سالگی، پس از سالها ناشناسی، ویلیامز ناگهان با موفقیت “مناظر شیشهای” (1944) در نیویورک مشهور شد. این نمایش نخستین موفقیت از یک زنجیره موفقیتها بود که شامل “یک تراموای به نام هوس” (1947)، “گربهای روی سقف داغ” (1955)، “پرنده شیرین جوانی” (1959) و “شب ایگوانا” (1961) میشود.
بسیاری از آثار تحسینشده ویلیامز برای سینما اقتباس شدهاند. او همچنین داستانهای کوتاه، شعر، مقاله و یک جلد خاطرات نوشت.