کتاب جدید: «پارس و روشنگری» اکنون در کتابفروشیها!
کتاب “پارس و روشنگری” به قلم سایروس مسروری، ویتنی مانیس و جان کریستین لارسون به تازگی به زبان فارسی ترجمه و در کتابفروشیهای سراسر ایران منتشر شده است. این اثر به بررسی نقش تاریخی و فرهنگی پارس در شکلگیری هویتهای اروپایی پرداخته و تأثیرات آن را در دوران روشنگری تحلیل میکند.
ترجمه این کتاب توسط شهر بانو معصومی انجام شده و انتشارات ققنوس آن را در ۳۵۸ صفحه به چاپ رسانده است. از قرن پنجم پیش از میلاد، پارس به عنوان نماینده “دیگری” شناخته شده که هویت اروپایی بر اساس آن شکل گرفته است. اما نکتهای که مورد توجه قرار میگیرد، نگرش دوگانهای است که اروپا نسبت به پارس دارد.
پارس بهعنوان یکی از ملل “شرق” در نوشتههای اروپایی عصر مدرن بهوفور ذکر شده و در مباحث مختلف روشنگری شامل الهیات، ادبیات و نظریه سیاسی مورد بحث قرار گرفته است. سوالات مهمی که در این کتاب به آنها پرداخته شده، شامل موارد زیر است:
- چرا پارس برای جمعیتهای فکری متنوع در اروپا جذاب بود؟
- چگونه فلاسفه و اندیشمندان با “حقایق” مربوط به پارس در ارتباط بودند؟
- استفاده از پارس چگونه به توسعه هویتهای مدرن اروپایی کمک کرد؟
کتاب “پارس و روشنگری” به بررسی این سوالات و دیگر مباحث مرتبط با تعاملات روشنگری با پارس میپردازد. این اثر همچنین به ارزیابیهای کاهشگرایانه از برخورد مدرن اروپا با خاورمیانه نقد میکند و پیچیدگیهای این تعاملات را مورد توجه قرار میدهد.
این کتاب نشان میدهد که مطالعه دقیق پارس در روایتهای روشنگری میتواند نور جدیدی بر پیچیدگیهای برخوردهای بینفرهنگی و تأثیر آنها بر شکلگیری هویتهای جمعی بیفکند.
سایروس مسروری، ویتنی مانیس و جان کریستین لارسون — هر سه از پژوهشگران علوم سیاسی — با جمعآوری نویسندگان از ایالات متحده، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا و برزیل به بررسی موضوعی پرداختهاند که از زمان پل هازارد و بحثش در مورد پارسیان مونتسکیو در اثر “بحران وجدان اروپایی” (۱۹۳۵) توجهات را جلب کرده است.
در مقدمه کتاب، مسروری و مانیس تنوع نظری را به عنوان بهترین رویکرد برای ارتباطات متعدد بین پارس و روشنگری معرفی میکنند و از ادوارد سعید و نظریه شرقگرایی فاصله میگیرند. آنها با استناد به میراث اندیشه فوکو، پیشنهاد میکنند که “اهمیت پارس برای روشنگری میتواند به ما کمک کند تا روشنگری و مدرنیته را بهتر درک کنیم” و روشنگری را بهعنوان “تلاشی برای تولید یک روایت جدید از هویت برای اروپا” تعریف میکنند.
این اثر به بررسی جنبههای مختلف و روششناسی آن میپردازد و به موضوعات شناختهشده و منابعی که برای خوانندگان ناآشنا مفید خواهد بود، پرداخته است. برخی از مقالات برجسته شامل موارد زیر است:
- مقاله جان مارشال درباره تحمل پارسیان؛
- مقاله مسروری و لارسون در مورد دانش اروپاییان از پارس قبل از روشنگری؛
- بحث مانیس درباره پارس در “انسیکلود”؛
- مقاله مریتیل مریکام-بوردت درباره ولتر و پارس.
سایروس مسروری، استاد نظریه سیاسی در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، سن مارکوس است. علایق تحقیقاتی او شامل تاریخ فکر سیاسی ایرانی، گفتمانهای utopian، تحمل و اندیشه رومی است. ویتنی مانیس در دانشگاه کالیفرنیا تدریس میکند و تحقیقات کنونی او بر تاریخ فکر فمینیستی در فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده در قرن هجده متمرکز است. جان کریستین لارسون نیز استاد علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید است.