کتاب میراث ناملموس خلیج فارس: به پایان خط رسید!
کتاب جدیدی که به تازگی منتشر شده است، با عنوان میراث فرهنگی ناملموس خلیج فارس شمال غربی، به بررسی سنت‌ها، آیین‌ها و آداب و رسوم غنی این منطقه تاریخی می‌پردازد. این کتاب به همت غلامعباس اویسی و سارا ابادی نوشته شده و توسط انتشارات نوین‌نوشت به چاپ رسیده است. در ادامه به بررسی جزئیات بیشتر این اثر ارزشمند خواهیم پرداخت.
کتاب مذکور شامل مقدمه‌ای از محمدجعفر قنوتی، عضو شورای علمی عالی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است. این اثر ۲۷ مولفه از میراث ناملموس خلیج فارس شمال غربی را پوشش می‌دهد و به موضوعات مختلفی از جمله:
- شیرینی‌های سنتی
- غذاها و نان‌های محلی
- دانش سنتی ماهی‌گیری
- صنایع دستی
- بازی‌ها و سرگرمی‌های محلی
- آیین‌ها و رسوم فرهنگی و مذهبی
غلامعباس اویسی در خصوص روند پژوهش گسترده‌ای که پشت این کتاب قرار دارد، توضیح داد که جمع‌آوری، ویرایش و مستند کردن اطلاعات میراث فرهنگی حدود سه سال به طول انجامیده است. او اشاره کرد که در طول این مدت، بسیاری از عکاسان و علاقه‌مندان به میراث فرهنگی در این پروژه همکاری کرده‌اند.
اویسی افزود: “پس از اتمام و ثبت پرونده‌های فرهنگی، ما از متون و تصاویری که جمع‌آوری کرده بودیم، برای تدوین کتاب استفاده کردیم.” او همچنین بر اهمیت حفظ، معرفی و ترویج آداب و رسوم کهن تأکید کرد و گفت که این کتاب به عنوان پلی برای پر کردن شکاف در آگاهی فرهنگی و قدردانی از میراث فرهنگی عمل می‌کند.
در دنیای صنعتی امروز، حفظ این سنت‌ها برای نسل‌های آینده بسیار حیاتی است. اویسی بر این باور است که این کتاب به حفظ و زنده نگه‌داشتن این سنت‌ها کمک خواهد کرد و آن‌ها را برای نسل‌های آینده قابل دسترس می‌سازد.
این اثر به دلیل محتوای غنی و اطلاعات متنوعی که ارائه می‌دهد، برای علاقه‌مندان به میراث فرهنگی ایران و به ویژه خلیج فارس شمال غربی بسیار جذاب و مفید خواهد بود. همچنین، افرادی که به دنبال شناخت عمیق‌تری از فرهنگ و آداب و رسوم این منطقه هستند، می‌توانند از این کتاب بهره‌مند شوند.
مجموعه‌ای از عکس‌ها و مستندات فرهنگی در این کتاب گردآوری شده است که به زیبایی هر چه بیشتر آن افزوده است. این تصاویر نه تنها به درک بهتر محتوا کمک می‌کنند، بلکه جذابیت بصری کتاب را نیز افزایش می‌دهند.
در نهایت، کتاب میراث فرهنگی ناملموس خلیج فارس شمال غربی به عنوان یک منبع ارزشمند برای پژوهشگران، دانشجویان و علاقه‌مندان به فرهنگ ایرانی محسوب می‌شود. این کتاب می‌تواند به عنوان مرجع مفیدی در رشته‌های مختلف مانند مردم‌شناسی، تاریخ، و مطالعات فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد.
از آنجا که این اثر به تازگی منتشر شده، انتظار می‌رود که در آینده نزدیک به یکی از منابع اصلی تحقیقاتی در زمینه میراث فرهنگی ایران تبدیل شود و سهم بسزایی در حفظ و ترویج آداب و رسوم سنتی ایفا کند.
در نتیجه، با توجه به اهمیت این کتاب و محتوای غنی آن، توصیه می‌شود که علاقه‌مندان به میراث فرهنگی و تاریخ ایران، این اثر را از دست ندهند و از آن بهره‌برداری کنند.
