جمعیت هلال احمر ایران در حال برنامه‌ریزی برای ارسال بیش از 500 تن اقلام امدادی به لبنان است که شامل کالاهای پزشکی، چادر، پتو، زیرانداز، مواد غذایی و غلات می‌باشد. پیروز حسین کولیوند، رئیس این جمعیت، ضمن محکومیت حملات رژیم صهیونیستی، بر بحران انسانی در لبنان و نیاز فوری به دارو و تجهیزات پزشکی تأکید کرد. او خواستار مداخله فوری سازمان ملل برای پایان دادن به حملات شد. استفان پریزنر، هماهنگ‌کننده سازمان ملل در ایران، نیز بر اهمیت ارسال کمک‌های انسانی و تضمین ایمنی کارگران امدادی تأکید کرد.

کنفرانس بین‌المللی 23ام جامعه هوانوردی ایران از 20 تا 22 مه در تهران برگزار می‌شود و به موضوعات مختلفی چون هواشناسی، پیشرانه، دینامیک پرواز، علم و فناوری فضایی و هوش مصنوعی می‌پردازد. این رویداد با حضور دانشمندان و کارشناسان برجسته شامل مقالات، سخنرانی‌ها و کارگاه‌های آموزشی خواهد بود. ایران از سال 1959 به صنعت هوانوردی وارد شده و اکنون دارای سه نقطه مداری ثبت شده در اتحادیه بین‌المللی مخابرات است. صنعت هوانوردی به اقتصاد جهانی کمک می‌کند و ایران برنامه‌های توسعه‌ای برای تسلط بر علوم فضایی دارد.

هوش مصنوعی و فناوری‌های دیجیتال در بهبود سلامت و ایمنی شغلی نقش کلیدی دارند. این فناوری‌ها با افزایش کارایی در محیط‌های کاری، به ویژه در شرایط خطرناک، به انجام کارهای سنگین و مدیریت مواد سمی کمک می‌کنند. روز جهانی ایمنی و سلامت در محل کار که 28 آوریل برگزار می‌شود، امسال با موضوع «نقش AI و دیجیتال‌سازی» گرامی داشته می‌شود. این روز به جلب توجه جهانی به فرهنگ ایمنی و کاهش مرگ‌ها و جراحات شغلی می‌پردازد. مشارکت کارگران و آموزش در استفاده ایمن از فناوری‌های جدید ضروری است تا خطرات نوظهور کاهش یابد.

موضوع خودکفایی در تولید دارو و تجهیزات پزشکی از اولویت‌های دولت است. وزیر بهداشت، محمدرضا ظفرقندی، تأکید کرد که این دو حوزه برای سلامت مردم اهمیت دارد و در تلاش برای دستیابی به خودکفایی هستند. در سال اخیر، ایران به بیش از 60 کشور تجهیزات پزشکی به ارزش 20 میلیون دلار صادر کرده و بیش از 70 درصد تجهیزات پزشکی و 100 درصد تخت‌های بیمارستانی در کشور تولید می‌شود. همچنین، 600 شرکت فعال در این زمینه، 99 درصد داروهای داخلی را تولید می‌کنند. حمایت از تولیدکنندگان داخلی به کاهش وابستگی و رونق اقتصادی کمک می‌کند.

منابع ژنتیکی دامی بومی ایران شامل انواع دام و طیور با ارزش بالا هستند که به شرایط محلی سازگاری دارند. حفاظت و استفاده پایدار از این منابع برای امنیت غذایی نسل‌های آینده حیاتی است. در سال‌های اخیر، آگاهی نسبت به اهمیت مدیریت این منابع در بین دانشگاهیان و جوامع محلی افزایش یافته است، اما کشاورزان به دلیل تولید کمتر نژادهای بومی، تمایل به استفاده از نژادهای خارجی دارند. کمبود بودجه و چالش‌های مالی مانع از حفاظت مؤثر از این منابع شده و تغییرات اقلیمی نیز جمعیت دام‌های بومی را تهدید می‌کند. مراکز تحقیقاتی برای حمایت از حفاظت تأسیس شده‌اند.