انتشار اثر جدید جان فوس: ‘نام دیگر’ اکنون به زبان فارسی در دسترس است!
مترجم فارسی رمان “نام دیگر” اثر جان فاسه اکنون در کتابفروشی‌های ایران در دسترس است. این کتاب توسط ایمان امیردی‌تیمور ترجمه شده و انتشارات برج آن را در ۳۹۲ صفحه منتشر کرده است. این رمان داستان زندگی دو مرد را روایت می‌کند که در ساحل غربی نروژ نزدیک به هم زندگی می‌کنند.
سال در حال پایان است و آسل، یک نقاش سالخورده و بیوه، به یاد زندگی‌اش می‌افتد. او به تنهایی زندگی می‌کند و تنها دوستانش همسایه‌اش، آسلریک، یک ماهی‌گیر و کشاورز نروژی سنتی، و بایر، یک گالری‌دار است که در بیورگ‌وین، چند ساعت رانندگی به سمت جنوب دیلگیا زندگی می‌کند.
در آنجا، در بیورگ‌وین، آسل دیگری نیز وجود دارد که او هم نقاش است. او و راوی داستان به نوعی دوقلوی هم هستند—دو نسخه از یک شخص، دو نسخه از یک زندگی.
“نام دیگر” با نثر هیپنوتیک خود که بین اول و سوم شخص جابجا می‌شود، مفاهیم مشخصی را در مورد سوبژکتیویته و خود مورد سوال قرار می‌دهد. چه چیزی ما را به آنچه که هستیم تبدیل می‌کند؟ و چرا یک زندگی را انتخاب می‌کنیم و نه زندگی دیگر؟ از طریق یادآوری‌ها، فاسه به طرز ماهرانه‌ای همگرایی‌ها و واگرایی‌ها را در زندگی هر دو آسل بررسی می‌کند و به آرامی به سمت یک ملاقات سرنوشت‌ساز بین آن‌ها پیش می‌رود.
نویسنده‌ای در اوج کار خود، با “نام دیگر” و دو جلد اول از “سپتولوژی” خود، تحقیقی فراموش‌نشدنی و دلخراش از وضعیت انسانی را ارائه می‌دهد که به عنوان شاهکار او باقی خواهد ماند.
جان فاسه، ۶۵ ساله، نویسنده، مترجم و نمایشنامه‌نویس نروژی است. در سال ۲۰۲۳، او جایزه نوبل ادبیات را به دلیل “نمایشنامه‌ها و نثر نوآورانه‌اش که صدای ناگفتنی‌ها را به گوش می‌رساند” دریافت کرد.
- فاسه دارای بیش از ۷۰ رمان، شعر، کتاب‌های کودکان، مقاله و نمایشنامه است که به بیش از ۵۰ زبان ترجمه شده‌اند.
- او بعد از هنریک ایبسن، پرکارترین نمایشنامه‌نویس نروژی است و در حال حاضر یکی از پرکارترین نمایشنامه‌نویسان معاصر جهان به شمار می‌آید.
- نمایشنامه‌های مینیمالیستی و عمیقاً درون‌نگر فاسه، که زبان آن‌ها اغلب به نثر شاعرانه نزدیک می‌شود، به عنوان ادامه‌ای مدرن از سنت دراماتی که هنریک ایبسن در قرن نوزدهم پایه‌گذاری کرد، شناخته می‌شوند.
کارهای فاسه به طور مکرر در سنت تئاتر پست‌دراماتیک قرار داده شده است، در حالی که چندین رمان قابل توجه او به دلیل مینیمالیسم، لحن شاعرانه و استفاده غیرمتعارف از نحوه نگارش به عنوان بخشی از ادبیات پست‌مدرن و آوانگارد توصیف شده‌اند.
