ایران 21 مه را به عنوان “روز ملی بوم‌گردی” معرفی کرد!
ایران در تاریخ ۲۱ مه (۳۱ اردیبهشت) به عنوان “روز ملی اکوتوریسم” معرفی شده است. اکوتوریسم ایران فرصتی بی‌نظیر برای تجربه مناظر طبیعی خیره‌کننده و میراث فرهنگی غنی کشور با تمرکز بر پایداری را فراهم می‌آورد. این نوع گردشگری نه تنها به حفظ محیط زیست کمک می‌کند بلکه به رونق جوامع محلی نیز یاری می‌رساند.
از طریق اکوتوریسم ایران، مسافران می‌توانند به ماجراجویی‌هایی بپردازند که از پیاده‌روی در جنگل‌های سرسبز تا کاوش در بیابان‌های وسیع متغیر است. در اینجا چند نکته کلیدی درباره اکوتوریسم ایران آورده شده است:
- تعهد به حفظ محیط زیست: گردشگران به عنوان نگهبانان طبیعت عمل می‌کنند و سعی دارند اثرات زیست‌محیطی خود را به حداقل برسانند.
- حمایت از جوامع محلی: با خرید محصولات و صنایع دستی محلی و اقامت در اقامتگاه‌های دوستدار محیط زیست، مسافران به رشد اقتصادی این جوامع کمک می‌کنند.
- تجربه فرهنگی اصیل: بازدید از مناطق مسکونی محلی به مسافران این امکان را می‌دهد که با فرهنگ‌های مختلف آشنا شوند و تجربه‌ای غنی‌تر از سفر خود داشته باشند.
اکوتوریسم یکی از استراتژی‌های مؤثر برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی مقاصد گردشگری به شمار می‌رود. در حال حاضر، بسیاری از سیاست‌ها به توسعه اکوتوریسم و بهره‌برداری از مزایای آن، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه با منابع طبیعی غنی، معطوف شده است. ایران یکی از کشورهایی است که پتانسیل قابل توجهی در توسعه اکوتوریسم دارد.
با این حال، برنامه‌ای منسجم برای بهره‌برداری از ظرفیت‌های کشور در این زمینه وجود ندارد. بنابراین، اتخاذ تدابیر جدی برای توسعه اکوتوریسم و استفاده بهینه از منابع طبیعی ایران ضروری است. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، مهم‌ترین ابعاد توسعه اکوتوریسم در ایران به ترتیب زیر قابل ذکر است:
- مدیریت
- توسعه زیرساخت‌ها
- بازاریابی و آموزش
- توسعه منابع انسانی
استراتژی‌های کلیدی توسعه اکوتوریسم نیز به ترتیب اهمیت عبارتند از:
- اجرای فعالیت‌های بازاریابی برای افزایش سهم بازار اکوتوریسم
- تنوع‌بخشی به محصولات اکوتوریسم ایران
- بهبود دسترسی به جاده‌های گردشگری
- افزایش تاب‌آوری مقاصد در برابر بلایای طبیعی
تورهای اکوتوریسم ایران به اندازه مناظر طبیعی‌اش متنوع هستند و تجربه‌های مختلفی را برای نمایش زیبایی‌های طبیعی و تنوع زیستی کشور در کنار ترویج حفاظت و سفر پایدار ارائه می‌دهند. در اینجا برخی از انواع بارز تورهای اکوتوریسم در ایران آورده شده است:
- پیاده‌روی در طبیعت و کوه‌نوردی: کشف زمین‌های ناهموار ایران از قله‌های البرز و زاگرس تا رشته‌کوه‌های کمتر شناخته شده که مسیرهایی برای تمام سطوح کوهنوردان و پیاده‌روها فراهم می‌کند.
- سافاری در بیابان: سفر به بیابان‌های وسیع مانند دشت کویر و بیابان لوت برای تماشای ستاره‌ها، شترسواری و تجربه زندگی سنتی بیابانی.
- تماشای حیات وحش: تنوع زیستی غنی ایران را می‌توان در پارک‌های ملی و ذخیره‌گاه‌های طبیعی مشاهده کرد، مانند گلستان که مسافران می‌توانند گونه‌های نادری همچون پلنگ ایرانی را مشاهده کنند.
- تورهای فرهنگی و روستایی: کشف سبک‌های زندگی سنتی و شیوه‌های پایدار جوامع روستایی در مناطق مانند ابیانه و ماسوله که میراث فرهنگی را با زیبایی طبیعی ادغام می‌کند.
- ورزش‌های ماجراجویانه: برای کسانی که به دنبال هیجان هستند، ایران ورزش‌های آبی، اسکی و پاراگلایدینگ را در محیط‌های طبیعی متنوع ارائه می‌دهد.
- تورهای گیاهشناسی: فلور منحصربه‌فرد ایران، به‌ویژه در مناطقی مانند جنگل‌های هیرکانی (یک سایت جهانی یونسکو)، علاقه‌مندان به گیاهشناسی را برای کاوش و مطالعه جلب می‌کند.
- فرصت‌های داوطلبی اکولوژیکی: شرکت در پروژه‌های حفاظت، پایش حیات وحش یا ابتکارات مبتنی بر جامعه و کمک به حفظ منابع طبیعی ایران.
هر یک از این تورها تجربه‌ای عمیق از اکوتوریسم ایران را فراهم می‌کند و به مسافران این امکان را می‌دهد که با طبیعت ارتباط برقرار کنند، با فرهنگ‌های محلی درگیر شوند و به تلاش‌های حفاظت از محیط زیست کمک کنند.
اکوتوریسم ایران مجموعه‌ای خیره‌کننده از مقاصد طبیعی را به نمایش می‌گذارد؛ از قله‌های بلند دماوند تا کوه‌های مرموز مریخی. این جاذبه‌های برتر زیبایی شگفت‌انگیزی را ارائه می‌دهند و ارتباط عمیقی با طبیعت برقرار می‌کنند، در حالی که مناظر متنوع کشور را مورد توجه قرار می‌دهند. بازدیدکنندگان با کاوش در شگفتی‌های اکولوژیکی ایران، نه تنها از چشم‌انداز لذت می‌برند بلکه به اهمیت حفظ این گنجینه‌ها نیز پی می‌برند. سایت‌های طبیعی ایران دعوت‌نامه‌ای برای ماجراجویی و حفاظت هستند و آن را به مقصدی ضروری برای مسافران آگاه به محیط زیست تبدیل می‌کند که به دنبال کشف جواهرات پنهان زمین هستند.
اکوتوریسم به عنوان نوعی گردشگری مرتبط با طبیعت طراحی شده است که به حفظ محیط طبیعی کمک می‌کند و به طور کلی به عنوان کم‌اثر تعریف می‌شود و شامل ارائه هر دو کمک به حفاظت و آموزش زیست‌محیطی است.
