اجرای خوانش نمایشنامه “میان دو دنیا” اثر اریک-امانوئل اشمیت در تئاتر تهران
میدیا هال در تهران آماده می‌شود تا به اجرای نمایشی از نمایشنامه سال 1999 اریک-امانوئل اشمیت با عنوان “بین دنیاها” (“هتل دو موند”) بپردازد. این نمایش روز شنبه تحت کارگردانی سارینا کیان و با بازیگری سجاد طاهری، محمدجواد محمدی، پرهام پورخامسه، شکیبا کنان و مهرگان تهرانی اجرا خواهد شد.
نمایشنامه “بین دنیاها” توسط مترجم برجسته ایرانی، شهلا حائری، به زبان فارسی ترجمه شده است.
این نمایشنامه یک اثر متافیزیکی است که در مهمان‌سرای دودونیا، یک فضای مرزی، رخ می‌دهد. در این مکان، افراد در حالت کما باقی‌مانده و در انتظار درمان خود هستند. این مکان منحصر به فرد بین زمین و آسمان قرار دارد و به عنوان یک منطقه انتقالی برای مهمانانی که یا در آستانه بازگشت به زندگی هستند یا در حال حرکت به سمت زندگی پس از مرگ می‌باشد.
هر یک از شخصیت‌ها با سوالات وجودی مانند “چگونه به اینجا آمدم؟ کی می‌توانم بروم؟ به کجا می‌روم؟” دست و پنجه نرم می‌کنند. اما پاسخ‌ها از آن‌ها دور است و آن‌ها را در وضعیتی از عدم قطعیت قرار می‌دهد.
- کولین: که از یک تصادف اتومبیل ناشی از نوشیدن زیاد در حال بهبودی است؛
- رئیس: یک تاجر خودخواه که به دنبال استفاده از ارتباطات خود برای تضمین خروجش است؛
- مگوس: یک پیشگو که دیدگاه کنایه‌آمیز و در عین حال محبت‌آمیز درباره هم‌رزیدگی‌هایش دارد؛
- Jessie: یک خدمتکار که در این محیط سوررئال، مراقبت و آرامش غیرمنتظره‌ای پیدا می‌کند؛
- لورا: دختری فلج که در دنیای واقعی به ویلچر محدود است اما به طرز معجزه‌آسا در مهمانخانه‌ای که هر دو دنیا را به هم پیوند می‌زند، از یک بدن سالم و کارا برخوردار است.
زیر نظر دکتر S. مرموز، مهمانان با ترس‌ها و خواسته‌های خود روبرو می‌شوند. سکوت دکتر، نگرانی‌های آن‌ها را تشدید می‌کند و تضاد محسوسی با تجربیات سوررئال آن‌ها ایجاد می‌کند.
در این قلمرو عجیب و غریب، مرزهای امکان محو می‌شود و وقوع معجزات ممکن می‌گردد: لنگ‌ها دوباره قادر به راه رفتن می‌شوند و دروغ‌ها به حقیقت تبدیل می‌شوند. این نمایشنامه بین شوخی و غم، خواب و واقعیت نوسان می‌کند و به بررسی موضوعات زندگی، مرگ و جستجوی معنا می‌پردازد.
“بین دنیاها” به عنوان یک کاوش در امید و راز، جستجوی انسانی برای درک در مواجهه با عدم قطعیت را نمایان می‌سازد.
از طریق تعاملات بین مهمانان و تأملات آن‌ها بر زندگی‌های گذشته‌شان، اشمیت یک روایت عمیق و احساسی خلق می‌کند که مرز باریکی بین وجود و خلا را به تصویر می‌کشد. سفر مشترک شخصیت‌ها به یک اظهار نظر عمیق درباره وضعیت انسانی منجر می‌شود و در نهایت این حقیقت را به نمایش می‌گذارد که حتی در برابر ناشناخته‌ها، ذات راز به عنوان منبعی حیاتی از امید باقی می‌ماند.
اریک-امانوئل اشمیت، متولد 1960، یک نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و کارگردان فیلم پربازده فرانسوی-بلژیکی است که آثارش در بیش از پنجاه کشور اجرا شده است. او در خانواده‌ای از معلمان بزرگ شده است که تأثیر زیادی بر عشق اولیه‌اش به ادبیات داشته است.
او تحصیلات عالیه را در رشته فلسفه در École normale supérieure دنبال کرد و سپس دکترا را از دانشگاه پاریس-سوربن دریافت کرد. کار ادبی اشمیت در دهه 1990 با نمایشنامه‌هایی مانند “دون ژوان در محاکمه” و “بازدیدکننده” که تحسین و جوایز زیادی را به همراه داشت، آغاز شد.
علاوه بر نمایشنامه‌ها، او چندین رمان مطرح نیز نوشته است، از جمله “انجیل به روایت پیلاتس” و “اسکار و خانم صورتی”. اشمیت برنده جوایز ادبی متعددی است و به کاوش در ژانرهای مختلف، از جمله فیلمنامه‌نویسی و موسیقی ادامه می‌دهد. آثار او با موضوعات تجربه انسانی، روحانیت و کاوش وجودی هم‌خوانی دارد و او را به یکی از پرخواننده‌ترین نویسندگان معاصر به زبان فرانسه تبدیل کرده است.
