افتتاح نمایشگاه «پیکاسو در تهران» در موزه هنرهای معاصر تهران

افتتاح نمایشگاه «پیکاسو در تهران» در موزه هنرهای معاصر تهران

نمایشگاه “پیکاسو در تهران” با آثار پابلوی پیکاسو در موزه هنرهای معاصر تهران (TMoCA) افتتاح شد. این رویداد به عنوان یک نقطه عطف فرهنگی در ایران، فرصت مناسبی برای آشنایی با آثار یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان قرن بیستم فراهم می‌آورد.

در مراسم افتتاحیه این نمایشگاه، نادره رضایی، معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور هنری، سفرای کشورهای مختلف از جمله اسپانیا، پرتغال، ایتالیا، لهستان، مکزیک، اروگوئه، کاستاریکا، چین، ژاپن و اندونزی، و تعدادی از مقامات فرهنگی و علاقمندان به هنر حضور داشتند.

در این نمایشگاه، 66 اثر از نقاش و مجسمه‌ساز مشهور اسپانیایی، پیکاسو، از مجموعه TMoCA به نمایش درآمده است.

نادره رضایی در ابتدای این رویداد گفت: “امروز در موزه هنرهای معاصر گرد هم آمده‌ایم تا شاهد یک روایت جدید از آثار برجسته این مجموعه باشیم. موزه‌ها دیگر تنها مکان‌هایی برای نگهداری آثار هنری نیستند؛ بلکه به مراکز روایت‌گری نوآورانه، خلاقیت و تحقیق هنری تبدیل شده‌اند.”

او افزود: “با حمایت و همکاری شما، امیدواریم روایت‌های نوآورانه و الهام‌بخش بیشتری از طریق آثار هنری ارائه دهیم. امروز گرد هم آمده‌ایم تا آثار پیکاسو را جشن بگیریم—هنرمندی که تأثیر عمیقی بر دنیای هنر گذاشت و سبک‌ها و جنبش‌های هنری را فراتر از زمان خود تحت تأثیر قرار داد.”

سفیر اسپانیا در ایران، آنتونیو سانچز-بندیتو گاسپار، نیز در این مراسم گفت: “پیکاسو که در مالاگا به دنیا آمد، یکی از بزرگ‌ترین نابغه‌های هنری قرن بیستم است. آثار او همواره نوآورانه بوده‌اند و در طول هفت دهه پرثمر خود، پیشگام کیوبیسم، کولاژ و هنرهای تزیینی بود.”

او ادامه داد: “پیکاسو هنرمندی با دغدغه‌های عمیق بود که همواره به دنبال روش‌های جدید هنری بود. در اثر شاهکارش ‘گورنیکا’، وحشت‌های جنگ را به تصویر می‌کشد—یک اثر هنری که پس از دیدن آن نمی‌توان آن را نادیده گرفت.”

READ  تاریخ آریایی‌ها: سفری به عمق فرهنگ، میراث و مهاجرت

این نمایشگاه شامل 66 اثر از پیکاسو است که به دوره‌های مختلف کار او مربوط می‌شود. از جمله این آثار، 26 چاپ آکواتینت از مجموعه مشهور “لا تائورماکی” (هنر گاوبازی) است که برای اولین بار در ایران به نمایش گذاشته شده است.

مجموعه “لا تائورماکی” یک پرتفولیوی نادر و بی‌نظیر است که شامل 26 چاپ آکواتینت تولید شده در سال 1957 می‌باشد. این مجموعه یکی از آثار برجسته او در زمینه چاپ‌سازی است و علاقه عمیق او به فرهنگ اسپانیا، به ویژه نمایش دراماتیک و آیینی گاوبازی را به نمایش می‌گذارد.

این مجموعه از کتاب قرن هجدهم جوزف دلگادو به نام “لا تائورماکی یا هنر گاوبازی” الهام گرفته است، که تاریخ و تکنیک‌های گاوبازی را تشریح می‌کند. جوزف دلگادو، معروف به پیپه ایلو، یک ماتادور مشهور بود و کتاب او به عنوان یک مرجع مهم در سنت گاوبازی اسپانیا شناخته می‌شود. پیکاسو که از کودکی به گاوبازی علاقه داشت، این روایت‌های تاریخی را از طریق سبک هنری منحصر به فرد خود دوباره تفسیر کرد.

پیکاسو از تکنیک آکواتینت استفاده کرد، یک فرآیند چاپ‌سازی که به تصاویر تنوع‌های رنگی غنی می‌بخشد و اثراتی دراماتیک و تقریباً نقاشی‌گونه ایجاد می‌کند. آثار او مینیمالیستی اما بیانی هستند و اغلب شامل تضادهای سیاه و سفید قوی هستند که حرکت، تنش و انرژی خام گاوبازی را به تصویر می‌کشند.

از طریق خطوط سریع و حرکتی و ترکیب‌های سیال، پیکاسو جوهره گاوبازی—زیبایی ماتادور، قدرت گاو و تنش در رویارویی را به تصویر می‌کشد. نقاشی‌های او تنها توصیف‌های لفظی نیستند، بلکه بازنمایی‌های انتزاعی و عاطفی از این نمایش هستند.

مجموعه “لا تائورماکی” نمایانگر علاقه مادام‌العمر پیکاسو به گاوها و گاوبازی است، موضوعاتی که به‌طور مکرر در آثار او، از طرح‌های اولیه تا شاهکارش “گورنیکا” (1937) ظاهر می‌شوند. این مجموعه همچنین به عنوان یک ادای احترام به میراث فرهنگی اسپانیا و افسانه ماندگار گاو به عنوان نماد قدرت، خطر و هنر محسوب می‌شود.

READ  تهران به اتهامات گروه ۷ علیه جمهوری اسلامی پاسخ می‌دهد: رد قاطعانه ادعاها

پابلو پیکاسو (1881-1973) یک نقاش، مجسمه‌ساز، چاپگر، سرامیک‌ساز و طراح تئاتر اسپانیایی بود که بیشتر عمر بزرگسالی خود را در فرانسه گذراند. او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم است و به خاطر هم‌تأسیس کیوبیسم، اختراع مجسمه‌سازی ساخته شده، هم‌اختراع کولاژ و تنوع وسیع سبک‌هایی که به توسعه و بررسی آن‌ها کمک کرد، شناخته می‌شود.

علاوه بر آثار پیکاسو، این نمایشگاه شامل آثار منتخب هنرمندان ایرانی مانند بهرام دبیری، بهمن محصص، جلیل زیاپور، محسن وزیری مقدم، گارنیگ در-هاکیوپیان، هانیبال الکاس و پروانه اعتمادی و همچنین هنرمندان بین‌المللی مانند ژرژ براک، روبر دلاunay، فرناند لژه، فرانتیشک کاپکا و جوان میرو است.

موزه هنرهای معاصر تهران در سال 1977 تأسیس شده و بیش از 4000 اثر از نقاشی‌ها، چاپ‌ها، طراحی‌ها و مجسمه‌های ایرانی و جهانی قرن نوزدهم و بیستم را در خود جای داده است. این موزه بزرگ‌ترین مجموعه آثار هنری غربی در دنیای شرقی است و شامل آثار تقریباً از تمام دوره‌ها و جنبش‌های هنری می‌باشد.

موزه توسط معمار ایرانی کامران دیبا طراحی شده و عناصری از معماری سنتی ایرانی را به کار گرفته است. خود ساختمان می‌تواند به عنوان یک نمونه از هنر معاصر در سبک موزه گوگنهایم زیرزمینی دیده شود. بخش اعظم فضای موزه در زیر زمین واقع شده و دارای یک راهرو دایره‌ای است که به سمت پایین می‌چرخد و گالری‌هایی به بیرون منشعب می‌شوند. مجسمه‌های غربی از هنرمندانی مانند ارنست، جیاکومتی، مگریت و مور در باغ‌های موزه قابل مشاهده است.

این نمایشگاه روزانه (به جز دوشنبه‌ها) در موزه هنرهای معاصر تهران تا 20 آوریل باز خواهد بود.

نوشته‌های مشابه