کنسرت “آوای شرق”؛ تجلی ارتباطات فرهنگی ایران و ژاپن
کنسرت “آوای شرق”، یک رویداد فرهنگی که به همکاریهای هنری کیوان ساکت، موسیقیدان مشهور ایرانی و نوازنده ویولن ژاپنی ناگایو تسوموزی اختصاص داشت، روز شنبه در سفارت ژاپن در تهران برگزار شد. این رویداد با حضور سفیران خارجی و مقامات و هنرمندان فرهنگی ایرانی، نشان‌دهنده تبادل فرهنگی عمیق بین ایران و ژاپن بود.
این برنامه با سخنرانی آداچی هیدئاکی، وزیر پلنی پوتنسیاری سفارت ژاپن در ایران آغاز شد. آداچی بر این نکته تأکید کرد که کنسرت نشانه‌ای از همکاریهای موسیقایی مستمر بین دو کشور است و تاریخ این تبادلات را به ۱۳۰۰ سال پیش و دوران نارای ژاپن مرتبط دانست.
- او به وجود آثار باستانی ایرانی ساسانی از جمله ساز باستانی باربد در مجموعه‌ای در استان نارای اشاره کرد که به‌عنوان شواهد تاریخی از این ارتباط پایدار از طریق جاده ابریشم به شمار می‌رود.
- آداچی همچنین ابراز امیدواری کرد که همکاریهای موسیقایی مشترک در سال ۲۰۲۹، که صدمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک بین ایران و ژاپن خواهد بود، ادامه یابد.
کیوان ساکت، تار و سه‌تار نواز مشهور ایرانی، نیّت خود را برای اجرای قطعه‌اش به نام “افسوس” اعلام کرد. او گفت که در حالی که این قطعه در سطح جهانی با ارکسترهای مختلف اجرا شده، اجرای آن در این مراسم به‌خصوص حائز اهمیت است.
او این قطعه را به یاد قربانیان حادثه اخیر در بندرعباس و همچنین قربانیان بمب‌گذاری‌های تاریخی هیروشیما و ناکازاکی تقدیم کرد و بر تجربه انسانی مشترک از فقدان و تاب‌آوری تأکید نمود.
“با توجه به اینکه همه ما از فاجعه تلخ در بندرعباس ناراحت هستیم، این قطعه را به یاد قربانیان بی‌گناه بندرعباس و همچنین قربانیان هیروشیما و ناکازاکی تقدیم می‌کنم.”
تسوموزی نیز در مورد اولین سفرش به ایران صحبت کرد و توضیح داد که به‌منظور ضبط یک موزیک ویدیو جدید با حمایت دفتر هنر سازمان تبلیغات اسلامی ایران به این کشور آمده است. او از سفیر ایران در ژاپن، پیمان سعادتی، که سفرش را تسهیل کرده، تشکر کرد.
تسوموزی در ادامه به زیبایی اصفهان و تصاویری که به‌صورت آنلاین مشاهده کرده بود، اشاره کرد و گفت که قطعه‌ای به نام “اصفهان ابری” را برای این شهر ساخته است که در حال حاضر در حال فیلمبرداری موزیک ویدیوی آن است. او همچنین برنامه‌ریزی کرده است تا ویدیویی برای قطعه‌اش “کاروان” که الهام‌گرفته از کاروانسرای بیابانی است، ضبط کند.
نوازنده ژاپنی از همکاریهای دفتر هنر و سفیر ایران در تحقق آرزوی دیرینش برای سفر به ایران تقدیر کرد. او همچنین خاطرات سفر شش‌روزه‌اش به همراه گروهی متشکل از شش نفر ایرانی و ژاپنی به شهرهای تهران، اصفهان، کاشان، ورزنه و شیراز را بازگو کرد. او به همکاری موفق در روند فیلمبرداری اشاره کرد و گفت که گروه با وجود تفاوت‌های ملی، توانستند کار خود را به پایان برسانند.
تسوموزی بر این نکته تأکید کرد که این سفر موجب عمیق‌تر شدن درک متقابل آن‌ها از تاریخ و فرهنگ شد و به این نتیجه رسید که “کشورهایی با تاریخ عمیق بهتر با یکدیگر کنار می‌آیند” و ایران و ژاپن را به‌عنوان شرکای بالقوه به خاطر میراث باستانیشان معرفی کرد.
او همچنین از حس “دوستی با ژاپن” که در سفرش احساس کرده بود، صحبت کرد و گفت که مردم به‌راحتی با او عکس می‌گرفتند. این تصویر مثبت و روابط دوستانه بین دو کشور برای او خوشایند بود و او وعده داد تا این روابط را گسترش دهد و دوباره به ایران بازگردد تا “مهمان‌نوازی موازی” را تجربه کند.
این کنسرت شامل یک مجموعه ده قطعه موسیقی بود که به‌صورت مشترک توسط ساکت و تسوموزی ساخته شده بود. آن‌ها با گروهی از موسیقیدانان ایرانی شامل نوازنده دف و سازهای کوبه‌ای، نگار ایزدی، نوازنده تنبک، سیروس ساکت، نوازنده ویولن سل، رها ساجدی و پیانیست، پریزاد زایغمی، همراه بودند.
کنسرت با اجرای نمادین سرود ملی ژاپن و قطعه محبوب ایرانی “ایران” به پایان رسید که اتحاد و دوستی بین دو ملت را از طریق زبان جهانی موسیقی نشان می‌دهد.
