دیفای

مالی غیرمتمرکز (DeFi) و ارزهای دیجیتال هر دو در دنیای بلاکچین نقش‌های مهمی دارند، اما تفاوت‌های اساسی بین آن‌ها وجود دارد. ارز دیجیتال نوعی پول مجازی است که به عنوان جایگزینی برای پول فیات عمل می‌کند و بر اساس فناوری بلاکچین فعالیت می‌کند. از سوی دیگر، DeFi یک سیستم مالی نوین است که خدمات مالی مشابه بانکداری سنتی را ارائه می‌دهد، مانند وام‌گیری و سپرده‌گذاری. در حالی که ارزهای دیجیتال بیشتر به عنوان دارایی‌های سرمایه‌گذاری دیده می‌شوند، DeFi امکان انجام معاملات و مدیریت مالی را به شیوه‌ای کارآمدتر فراهم می‌آورد.

ویتالیک بوترین، بنیان‌گذار اتریوم، اخیراً وضعیت امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) را به یک «اورو بروس» تشبیه کرده و آن را به عنوان اقتصادی دایره‌ای و سفته‌بازانه معرفی کرده است. او تاکید کرده که DeFi نمی‌تواند عامل اصلی افزایش پذیرش ارزهای دیجیتال باشد. در حال حاضر، DeFi بیشتر شبیه کازینویی است که به سفته‌بازی بر روی توکن‌ها می‌پردازد. برای خروج از این وضعیت، نیاز به توکنیزه کردن دارایی‌های موجود در سیستم مالی سنتی و افزایش دسترسی به این دارایی‌ها احساس می‌شود. استیبل‌کوین‌ها نشان‌دهنده تقاضای واقعی برای دارایی‌های توکنیزه شده هستند.

مالی غیرمتمرکز (DeFi) به عنوان تحولی در خدمات مالی، خدمات دیجیتال، باز و بدون مرز را ارائه می‌دهد. بیل بارهایدت، مدیرعامل آبرا، به چالش‌های سیستم بانکی کنونی و پتانسیل DeFi برای تغییر این وضعیت پرداخته است. سیستم بانکی با مشکلاتی مانند ریسک‌های سیستماتیک و ناهماهنگی مواجه است. DeFi با توکن‌سازی دارایی‌های واقعی، ایجاد بازارهای قرض‌دهی ۲۴ ساعته و توانایی افراد برای تبدیل شدن به بانک‌های خود، راه‌حل‌هایی ارائه می‌دهد. در آینده، DeFi به زیرساخت استاندارد خدمات مالی تبدیل خواهد شد و امکان کنترل کامل بر دارایی‌ها را برای افراد فراهم می‌آورد.