ایران توافق‌نامه‌ای در زمینه منابع ژنتیکی و دانش سنتی امضا کرد

ایران توافق‌نامه‌ای در زمینه منابع ژنتیکی و دانش سنتی امضا کرد

ایران به‌عنوان چهل و دومین امضا کننده به پیمان منابع ژنتیکی و دانش سنتی پیوسته و این توافقنامه در تاریخ ۲۴ مه ۲۰۲۴ تصویب شد. علی بحرینی، نماینده ایران در سازمان ملل، این پیمان را امضا کرد. هدف این توافق‌نامه بهبود سیستم‌های پتنت مرتبط با منابع ژنتیکی و جلوگیری از سوءاستفاده از آنهاست. یکی از ویژگی‌های کلیدی آن، الزام افشای منبع مواد ژنتیکی است. این پیمان به حفاظت از تنوع زیستی و تقویت حقوق جوامع بومی کمک می‌کند و انتظار می‌رود همکاری‌های بین‌المللی را تسهیل نماید. پیوستن ایران نشان‌دهنده تعهد به حفاظت از منابع طبیعی است.

ایران توافقنامه منابع ژنتیکی را امضا کرد: گامی مهم در حفاظت از تنوع زیستی

ایران توافقنامه منابع ژنتیکی را امضا کرد: گامی مهم در حفاظت از تنوع زیستی

ایران به جمع ۴۲ کشور امضاکننده پیمان جهانی منابع ژنتیکی و دانش سنتی پیوسته است. این پیمان که به عنوان دستاوردی در حوزه مالکیت فکری و حفاظت از منابع زیستی شناخته می‌شود، پس از دو دهه مذاکرات در سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) توسعه یافته است. علی بحرینی، نماینده ایران در سازمان ملل، این پیمان را امضا کرد. این سند به کشورهای امضاکننده امکان می‌دهد تا از منابع ژنتیکی و دانش سنتی خود حفاظت و بهره‌برداری کنند و به توسعه پایدار و حفظ تنوع زیستی کمک کند. امضای این پیمان در برابر چالش‌های جهانی اهمیت ویژه‌ای دارد.

وضعیت منابع ژنتیکی حیوانات در ایران: چالش‌ها و فرصت‌ها

وضعیت منابع ژنتیکی حیوانات در ایران: چالش‌ها و فرصت‌ها

منابع ژنتیکی دامی بومی ایران شامل انواع دام و طیور با ارزش بالا هستند که به شرایط محلی سازگاری دارند. حفاظت و استفاده پایدار از این منابع برای امنیت غذایی نسل‌های آینده حیاتی است. در سال‌های اخیر، آگاهی نسبت به اهمیت مدیریت این منابع در بین دانشگاهیان و جوامع محلی افزایش یافته است، اما کشاورزان به دلیل تولید کمتر نژادهای بومی، تمایل به استفاده از نژادهای خارجی دارند. کمبود بودجه و چالش‌های مالی مانع از حفاظت مؤثر از این منابع شده و تغییرات اقلیمی نیز جمعیت دام‌های بومی را تهدید می‌کند. مراکز تحقیقاتی برای حمایت از حفاظت تأسیس شده‌اند.